Paano Hindi Mahuling Nanloloko

dontcheatonyourgirlfriend

“Everybody cheats.” — Dr. Gregory House

 

Masyado kasing seryoso (?) ang aking mga itinala noong nakalipas na mga araw, kung kaya’t kwentong lablayp naman tayo.

 

Hindi lablayp ko dahil mas magulo pa yung kwentong yun (liban sa walang kakwenta-kwenta) kaysa sa estado ng pulitika sa Mindanao, kung hindi ang lablayp ng ibang tao. Ganyan kasi ang mga taong ganap na chismosa tulad ko. Mga lablayp ng ibang tao ang gustong pakialaman.   

 

Nabasa ko kasi yung ipinost ni Taps kanina tungkol sa mga requirements ng isang malusog na paglalabing-labing. Naalala ko rin yung ipinost ni Joshmarie ukol sa lab istori nila Karyll, Dingdong at Marian. Kahit na hindi naman talaga ako miyembro ng fans’ club ng kahit ni isa sa kanilang tatlo (hindi dahil sa kapamilya ako pero dahil sa hindi ko lang talaga nakahiligan na ang showbiz simula ng nawala na ang That’s Entertainment at Ang TV), naisip ko tuloy ang konsepto ng panloloko o ang pag-tututaym. Cheating, ika nga, sa salitang Ingles.

 

Marami sa mga kakilala kong duktor ang guilty sa panloloko. Mga confy kasi ang karaniwan sa aming mga duktor, akala mo kung sinong henyo na kamukha ni Jericho Rosales. Syetness. Hindi naman. Mukhang fungi naman pala. Hindi rin ako ipokrita at magmamalinis na hindi ko rin ito nagawa dati. Oo, tama ang narinig niyo. Guilty ako sa panloloko dati. Oo nga’t feeling mo, isa ka talagang dyosang ubod ng ganda na pinagnanasaan (kahit na hindi naman) at kinaiinggitan ng marami pero sasabihin ko sayo, kalokohan talaga ang gawing yon. Bali-baligtarin mo man ang mundo, alam mong mali talaga ang ginagawa mo at sa bandang huli, para ka lang maiinis sa sarili mo dahil tinuringan kang matalino pero nagpakatanga ka para lang sa wala.  

 

Okey. Tama na ang drama. Tapos na yun.

 

Mabalik tayo sa mga kaibigan kong manloloko. Ewan ko ba kung bakit sa dinami-dami ng mga babae sa klase namin, ako mismo ang nakakaalam kung sino sa mga kalalakihan namin ang guilty sa panloloko ng kanilang mga gelpren. Hindi naman siguro dahil sa ganap akong chismosa (ngayon naman, dineny ko. Anuba, ang gulo ko, no?) pero karamihan ay basta na lamang ikinukuwento sa akin ng mga kaibigan ko sa labas ng bilibid, este, medskul, yung tipong “Angel, kilala mo si Doc _____ ? Kabatch mo ata yun. Di ba gelpren nya yung kaklase mo? May nagsabi sa akin na may nililigawan daw siyang nars sa OR.” May ilan namang manloloko na feeling gwapo (kahit na tadtad naman ng icepick ang pagmumukha) at ang kapal ng mukha na kusa pang magkukuwento sa akin tungkol sa kanilang Number 2 at hihingi pa yan sa akin ng payo, dahil alam nilang kumpara sa ibang mga babae sa aming klase ay ako lang ang hindi huhusga at magsusumbong sa gelpren nila. May sarili kasi akong prinsipyo ukol sa kung bakit hindi ako nagsusumbong. Bahala na. Buhay niyo yan, ika nga. Ayokong makialam sa kanila dahil ayoko ring pakialaman nila ang lablayp ko. Hindi ako yung tipong nagsusumbong at kusang magbibigay ng impormasyon sa mga kaibigan ko na niloloko lang siya ng boypren/gelpren niya pero kung tatanungin niya ako kung meron akong alam, narinig o nabalitaan, hindi rin ako magsisinungaling sa kanya.

 

Ayoko talaga ng nanloloko. Inuulit ko, AYOKO.

 

Pero, kung gago ka talaga at gusto mo talagang makaranas na manloko, sabay gamit ang excuse na “Parehas naman kaming nag-eenjoy. It’s not as if pakakasalan ko na siya o iiwan ko ang girlfriend/asawa ko dahil sa kanya. Bata pa ako, karapatan ko ang makakilala ng iba pang babae habang pwede pa,” puwes, bahala ka sa buhay mo. Kahit sabihin ko pa sayo na matakot ka naman sa karma, sino ba naman talaga ako para pakinggan mo.

 

Kung kaya’t kung manloloko ka na rin man lang, kaibigan, ito lang ang masasabi ko.

 

SANA LANG HUWAG KANG MAGPAHULI.

 

On that note, eto ang ilan sa mga paraan upang hindi ka mahuli ng iyong Number 1. Hindi ito dahil sa kinukunsinti ko ang kagustuhan mong manloko. Ang sa akin lang, kung pagkatapos mong sundan ang mga tips na ito at isa ka talagang napakalaking tanga na lapitin ng malas dahil nahuli ka pa rin ng misis/girlfriend mo, siguro naman ay may karapatan na siyang putulin ang etits mo.

 

Enjoy!

 

1. I-organize ang iyong lablayp.

Mainam na gawain upang makaiwas sa gulo ay ang pag-aasign kung sino si Number 1, Number 2, so on and so forth. Siyempre, si Number 1 ang pinakaunahan sa iyong listahan ng mga top priorities sunod sa Diyos, kay Mommy (dahil alam ko namang Mama’s Boy ka. Huwag nang ideny!), pag-aaral/trabaho, pagkain, isports, iyong dinadala mo sa mga outing ng iyong pamilya, ang nagmamay-ari ng litrato na pinapaskil sa iyong wallet, ang kamang iyong pinakamadalas na tinutulugan, ang pinaka-No.1 sa speed dialing features ng iyong cellphone at pinagkakagastusan at taga-ubos ng karamihan sa iyong allowance/sweldo. 

2. Ispot the difference between Number 1 at Number 2.

Upang hindi ka magkamali, siguraduhing magkaiba si Number 2 kay Number 1. Kasama na dito ang itsura, interes at lalong-lalo na ang pangalan. Ayaw mo naman sigurong mahuling bumubulong-bulong ng “Mary” sa tenga ni “Neri”. At katangahan din ang magkaroon ng gelpren na magkamukha dahil doble din ang iyong boredom factor kasi nga nakakasawa. Ikaw daw ang magkaroon ng syotang parehas na kamukha ni Angel Locsin, ewan ko lang kung hindi ka magsawa.

Ah, hindi ba? Key, sori.

3. Iwasan ang paggamit ng cellphone.

Ang pinakamadaling paraan para mahuli ay sa paggamit ng cellphone. Hindi ako mahilig kumalikot ng cellphone ng mga naging boypren ko (sa dahilang, ayoko ring kalikutin nila ang cellphone ko, hindi dahil sa meron pa akong mga tinatagong kalandiang textmate pero dahil sa sensitibo ako pagdating sa aking privacy) pero hindi ko maitatanggi na paminsan, nanggagalaiti ako sa kagustuhang umusisa. Karamihan ng mga gelpren/asawa ay magsasabing karapatan nila ang sumilip sa cellphone ng kanilang boypren/asawa. Para sa mga babaeng nagsasabing hindi nila ito ginagawa, maniwala kayo sa akin, mag-CR lang ang boypren nila sandali, hala, ayun na si babae, nag-uunlock ng pincode ng cellphone ni lalake.

Maiiwasan ang mahulihan ng mga kahina-hinalang text messages sa pamamagitan ng pag-isplika kay Number 2 na hindi ka mahilig magtext, sabay sabing napakaimpersonal na gawain ito. Kung katulad ka rin ng halos 90% ng mga binata sa Pinas, malamang bahagi ng iyong strategy sa pambibiktima, este, panliligaw ay ang pagteteks at ang pagdaan sa pagiging isang textmate, pwes, siguraduhin lamang na ibubura mo ang iyong mga mensahe sa Inbox. Mahirap na ang mahulihan ng mga napakainit na text messages niyo ni Number 2. Huwag ring kalimutang i-activate ang automatic na pagbubura ng mga mensahe sa iyong Sent Messages folder.

4. Kalimutan ang Friendster.

Sabihin mo kay Number 2 na wala kang Friendster. Malamang kasi, kung patay na patay siya sa iyo ay isesearch ka niya at sisilip-silipin ang iyong profile ng paulit-ulit. Siyempre, kung si Number 1 ay may IQ na lampas sa 100, malamang, alam niya ang password mo at thanks to “Who Viewed Your Profile?” ay mapapansin niyang itong si Number 2 ay madalas sumilip sa profile mo. Si Number 1 ay maaring:

a) magtatanong sa iyo tungkol kay Number 2 (in which case, magpakamatay ka na dahil gyera na ang sunod nito dahil let’s face it, wala kang talento sa pagsisinungaling kaya ka nga nagbabasa nito)

b) makikipag-away kay Number 2 at pagkatapos ay sayo naman makikipag-away (in which case, mas mabuti na lang na bangkay ka na niyang aabutin).

Subalit kung adik ka talaga sa Friendster at hindi mo talaga ito pwedeng iwasan, mas mabuti pang kalikutin mo yung Settings at palitan mo ang iyong default name sa —CHICBOYZ— o di kaya’y B_O_Y_P_O_G_I para hindi ka talaga  mahanap ni Number 2 sa Friendster ng basta-basta.  

5. Gawing lalake ang pangalan ni Number 2 sa iyong cellphone.

Kung si Number 2 ay yung tipo ng babaeng mahilig tumawag sa cellphone mo, palitan ang kanyang pangalan sa pangalang lalake. Para kahit pa ba etong si “Pareng Mike” ay madalas tawag ng tawag sa iyo ng disoras ng gabi habang nasa kalagitnaan ka ng happy hour (nakaw kay Utakmunggo) kasama si Number 1, hindi siya magsususpetsa kahit na pumupunta ka pa ng CR para sumagot ng tawag at kakagat siya sa iyong over sa pagkalamyang excuse na iniinsomnia lang si “Pareng Mike” at kailangan lang ng makausap.

6. Huwag ilimita ang sarili.

Huwag nang magplanong diskartehan ang dalawang babaeng galing sa iisang organization, tulad ng mga sororities. Chismosa kasi ang karamihan sa aming mga babae (oo, sige na nga, kasama ako doon) kaya sa ibang sorority mo na lang dalhin yang kalibogan mo. Umiwas ding makipaglandian sa mga kaibigan ng iyong Number 1, lalong-lalo na sa mga bespren niya doon… Huwag mo namang patusan ang lahat ng malapit sayo na nakapalda. Siguro naman, ayaw mo ring mabansagan kang cheap.  Hindi ka naman siguro muubusan. Sa pagkakaalam ko, abot 40 million na ang populasyon ng mga babae sa Pilipnas.

7. The farther, the better.

Humanap ng Number 2 na nakatira ng malayo kay Number 1. Ganun din ang ukol sa eskuwelahan, trabaho at madalas na tambayan nila. Mas lumalaki kasi ang posibilidad na ikaw ay mahuli kapag binibisita mo si Number 2 na nakatira lang pala malapit kay Number 1. Katangahan na lang ang magkaroon ng dalawang gelpren na galing sa iisang baryo o kaya’y baranggay dahil malamang magkakakilala ang mga ito, at kung mamalasin ka pa, magkamag-anak pa pala.

8. Isa-isahin lang ang pagbisita

Gumugugol kaming mga babae ng oras sa pagmemeyk-up, pagpapabango at pagpapakyut bago kami makipagdeyt sa aming mga boylalu. Siyempre, sa kakikiskis ng mga kalalakihan ng kanilang pagmumukha at iba pang bahagi ng kanilang katawan na hindi ko na sasabihin dito, sa kanilang kagustuhang makipaglandian din sa amin, ay naiiwang ebidensya ang aming pabango, foundation at lipstick sa iba’t-ibang bahagi ng kanilang katawan. Kaya upang hindi magkaroon ng ebidensya, huwag makipagkita sa dalawa o tatlong babae sa isang araw. Ang mantsa ng lipstick sa iyong kuwelyo na  hindi naman sa kulay na karaniwang ginagamit niya ay hindi nakasisiyahang  paraan upang batiin ang iyong gelpren. At sa totoo lang, wala naman talagang magandang excuse na magagamit kung paano napunta yun doon, bulok na ang sabihing nakipagbeso-beso ka sa nanay mo. Oh, come on, huwag niyo naman kaming gawing tanga…

Isa pa, kung ikaw ay wala na sa iyong early 20’s, babagsak na rin ang iyong performance level pagdating ng ikatlo o ikaapat na round kung kaya’t huwag ka nang umasang tatayo pa si Junior pagkatapos ng ika-ilang round kahit nagmamahika na at nagtutumbling-tumbling si gelpren, dahil kaibigan, mapapahiya ka lamang.

9. Sabihin kay Number 2 ang totoo.

Kung kagustuhan mo talaga ang manloko, mas iwas-gulo ang umamin kay Number 2 na hindi siya ang nag-iisang babae sa buhay mo. Kung hindi ito nagbunga ng mag-asawang sampal galing sa kanya, pwes, solb ka na. Para sa akin, kung pinalaki siya ng tama, hindi niya tatanggapin ang iyong panloloko sa kanya ng kalmado at nakaupo lang. Kung hindi ka niya sinampal, malamang obsessed siya sa iyo (meaning, i-enjoy mo na lang ang mga masasayang araw habang masaya pa dahil ito ay susundan ng ilang buwan ng psychotic behavior kung saan ipinapakita niya ang kanyang tunay na kulay bilang isang istalker) o di kaya’y hindi ka ganun kahalaga sa kanya tulad ng iyong inaakala (in which case, masanay kang lumalasap ng sperm at tamod ng iba dahil malamang hindi lang ikaw ang nag-iisang lalake sa buhay niya).

10. Shadup!

Huwag nang dalhin si Number 2 sa beerday party ng iyong kaklase habang nagbabakasyon si Number 1 kasama ang kanyang mga magulang sa probinsya. Makuntento ka nang may Number 2 ka, huwag na itong ipagmalaki pa sa iyong mga kaibigan. Oo na, mas astig ka kapag marami kang chiks. Dahil sa lecheng male-dominated society natin, parang diyos ang tingin sayo ng ibang mga kalalakihan kung marami kang nagogoyong dilag. At isa pa, kampante kang magmalaki ng iyong Number 2 sa mga pagmumukha ng iyong mga kaibigang lalake dahil ang mga lalake, sagot ang kapwa nila lalake. They’ve got your back, ika nga. Kaso, taliwas sa pagkakaalam ng karamihan, mas chismoso ang mga lalake kaysa sa mga babae (O, wag nang magreact. Blog ko ‘to. Bumawi na lang kayo dun sa blog niyo). Kaya mag-ingat sa kung kaninong pagmumukha mo pinangangalandakan ang cleavage at mala-artistahing (pwede ring mala-anghel pero baka sabihin niyong napaka-bias ko) pagmumukha ng iyong Number 2. Baka hindi mo alam, siya pala ang lasing na magkukuwento sa kaibigan ng kaibigan ng kaibigan ng Number 1 mo.

 

Naniniwala akong walang absolute rule sa panloloko liban sa huwag magpahuli. Isa rin ako sa mga naniniwalang pagdating sa larangan ng pag-ibig, walang black and white. Laging mayroong grey areas. Hindi naman lahat ng panloloko ay masama. Subalit, tulad ng aking sinabi kanina, hindi ko kinokunsinti ang panloloko. AYOKO talaga ang nanloloko, lalo na kung ikaw ay nasa isang seryosong relasyon.

Subalit, kung wala ka naman sa isang seryosong relasyon at alam mo at ng iyong katipan na hindi seryoso ang inyong relasyon, by all means, manloko ka. 

Buhay mo yan. Paki ko sayo.

 

 

 

 

P.S. Inuuulit ko lang. Pagkatapos mong mabasa ito at mahuli pa namin kayo, magpaalam ka na sa etits mo.

 

 

P.P.S. May mga babae ring manloloko.

 

 

 

 

 

 

 

 

Inspirasyon galing sa College OTR.

Litrato mula sa Life Is A Joke.

Hindi Ito Loveletter

 

 

Mukhang uso ata ang mga break-up ngayon.

 

Habang ako ay nagchecheck ng aking Friendster, isang message mula sa aking kaibigan noong kolehiyo ang aking natanggap. Itago na lamang natin siya sa pangalang Dora the Explorer. Mahaba ang kanyang liham dahil ikinuwento niya ang mapait na pagtatapos ng kanilang pagmamahalan ng kanyang labiduds na si Twitter at wala na akong planong ipost pa dito ang liham niya. Pero ipopost ko na lang ang reply ko sa kanya.

 

Sa mga panahong iyon ng kanyang paglukmok sa depresyon buhat sa isang pag-ibig na muli na namang natibag, alam kong kailangan kong hubarin muna ang aking puting blazer na simbolo ng aking pagiging doktor sa medisina upang gumanap muna bilang kaibigan at duktor ng pag-ibig sa buhay niya.   

 

As if naman marami akong alam. Charles.

 

 

 

First of all, of course, Dora, ikaw yung namimiss ko na namention ko doon sa bulletin ko, sira! I’m so sorry to hear about your latest “moment of pure agony and bleeding heart”. Tingnan mo naman, dahil nakiki-Internet lang ako sa mga computer shops, I copied paste your e-mail pa sa aking naghihingalong USB para lang maiuwi ko siya sa bahay at makapagsulat ako ng mas nababagay na reply na tipong pinag-isipan ko talaga at hindi minadali, para lang talaga sayo.

 

Naks. Oo, ang point lang ng sinabi ko ay dapat matouched ka kasi ang sweet-sweet ko. Okey?

 

Langya naman yang si Twitter, oo. Ang tagal niyo na rin diba? Akala ko pa naman sure na. Oh, well, TAE siya. Kung hindi niya narealize na hindi na siya makakahanap pa ng mas mabait, maalalahanin, malambing at kasingganda mo na tulad ko (beauty yan transferred via osmosis), then you’re obviously better off without him.

 

Mahirap kasi talaga pag biglang nag-eend ang mga lovestory kung kailan halos pinangakuan ka na ng kasal, di ba? Yung akala mong meron ng tutupad ng mga sinabi ni Adam Sandler sa kantang “Grow old With You” sa buhay mo, tapos wala pala.  Dinaaanan ko na rin yan. Parang hindi ka na makahinga. Parang merong sumisipa sa pectoralis mo. Parang unt-unting winwasak ang puso mo. Parang gusto mo na lang magkulong sa kuwarto at hayaang lamunin ka ng mga unan at ng kantang “All By Myself.” Yung kung pwede lang, tumigil na lang muna ang pag-ikot ng mundo hanggang sa talagang okay ka na at pwede ka na uling lumabas ng kuwarto at humarap sa mga tao. 

It too shall pass. Parang kidney stone lang yan. 

Sabi mo, “Around end of July, nag iba na ang tono. We were fighting over super petty thing”. Usually, para sa akin, sign na yan na something’s wrong in the relationship. Kasi kung dati compatible kayo, something must have happened for him and you to start fighting over petty things. At kung wala ka naman talagang nakikitang something new or any changes in your life that could cause a rift between the two of you, then he must have had something na tinatago niya from you.

 

Paano mo nga pala nalaman yung tungkol kay TheOtherGirl? At nakameet niya lang sa chat? Sukat ba namang nakikipag-EB (EyeBall) pa pala itong si Twitter sa  tanda niya? Heller! Ano tayo, highschool?!  Suspetsa ko lang, baka naman hindi pa talaga ready for commitment si Twitter. Kasi if you are ready for commitment, hindi ka na makikipag-EB sa mga nakakachat mo. Makukuntento ka ng kausapin lang sila kasi wala namang point ang makipag-EB ka pa sa kanila unless may masama kang binabalak. Opinion ko lang naman yun. I mean, ganun kasi ang karamihan ng mga happily married at satisfied boyfriend ng may boyfriend na nakakachat ko.

At ang duwag! Tama ba namang si Sisterette niya pa ang magbigay ng apology letter in his behalf. Did you guys even talk after the break-up with regards to TheOtherGirl? Kasi kung wala, don’t even attempt na kulitin siya for that final talk after the break-up. Most people will tell you to talk to him so he will be able to tell you in his own words what went wrong and that he’ll be able to answer whatever questions you might have like kung saan ka nagkulang, paano niya nagawa ito sayo, sino ang mas mahal niya, blah blah blah. Pero trust me, kahit anong closure ang gawin mo, meron at meron ka pa rin talagang mga tanong na hindi niya masasagot at hindi mo rin mahahanap ng sagot. EVER. At in the end, nag-usap man kayo sa huli o hinde, ganun ka pa rin kaconfused about what happened.  

When Rockstar and I broke up, I was hoping na maging kakampi ko ang mother niya kasi nga feeling ko close kami. When I found out his mother knew pala about the other girl way before I did, I felt more betrayed. So, hayaan mo na kung friendly friends na ngayon si Sisterette niya at si TheOtherGirl na malamang ay chimiaa ng mga Arabo sa Dubai, mapa-DH, caregiver, nurse etc man siya doon. Kung mayaman siya, mukha pa rin siyang atchay sa isip ko.

Malakas na betrayal ang sigurado akong nanonoot sa isip mo ngayon. Nanonoot. Naks. Ang lalim na ng Tagalog ko. Hahaha… Anyway, sige lang. Masakit yan sa ngayon. As in, sobrang sakit. Pero eventually, mawawala rin yan. Just give yourself some time to mourn. Ako, mga dalwang linggo akong umiiyak, isang buwan akong nagdedepression drama tapos mga ilang buwan bago ako nag-iisip na magkaboyfriend ulit. Earlier pag may dumarating ulit na uber gwapo. Hehe, joke. Pero eventually, nagiging okey din ako. Nakakahanap rin ng bago. Nagmamahal ulit.   

So you ask me, “what would make my heart stop bleeding, Angel? What would make me rise up and face everyday with a smile again?” Corny man ang sasabihin ko pero ito lang ang time-tested at effective na saying na masasabi ko sayo.

Time will heal all wounds.

Bruha! Miss kita sobra. Kaya kahit mukha kang depressed at mukhang gusto nang magpakamatay na haharap sa akin, tatanggapin ko at wala akong pakundangang ipagpapalit ang isang buwan na pag-aabsent at mamimiss kong board review for the chance na makita ka at samahan kang tumongga hanggang hindi na tayo makalakad sa sobrang kalasingan. That is, kung may pera lang ako pambili ng pamasahe papunta diyan. Kaso wala. Kasi poor ako at jobless. Kaya hanggang dito na lang sa e-mail na ito ko ipapaabot ang aking mainit na hugs and kisses sayo.  

Hugssss. Huggggss. Hugggsss. Kisses. Kisssses. Kisseses.

 

Pero kung gusto mong malaman kung gaano na talaga kagulo ang lovelife ko for the past few years or so, at maaamuse dahil mas worse na pala ang mga naging sitwasyon ko kaysa sayo, basahin mo ang aking blogs sa… Secret blogs ko yun at ikaw lang sa mga kakilala ko personally ang may hawak ng website addresses na yan kaya, atin-atin lang ito. Okey?  

I’m taking the board exams this February. Ewan ko kung bakit pero may pressure from the batch na mag-top daw dahil… (secret na namin yun ni Dora)… Ang masasabi ko lang diyan ay ASA PA SILA. Tamad akong tao at nabubuwisit ako pag pinepressure ako. Mas lalo lang akong nawawalan ng gana mag-aral niyan. Pero thanks na rin for the vote of confidence. I know I will pass (Naks, hindi rin ako confi, no?) pero I doubt na I will top. Masaya na rin naman akong pumasa lang. Okey na ako dun. Magkakapera at magkakatrabaho na rin ako nun.

I miss you so much, Dora The Explorer. Promise to God, magkapera lang ako, bibisitahin talaga kita diyan sa inyo. Take care and God bless!

 

  

 

O, ayan ha? Kung pinaplano ko man humingi ng abuloy sa inyo para dagdagan ang funds ng “Piso Para Kay Angel Charity Foundation” at humingi ng pamasahe papuntang Maynila, at least, alam niyong hindi ito for my own selfish purposes. Nag-aalala lang ako para sa kaibigan kong si Dora. Yun lang yun.

 

Feel free to contact me via my e-mail address for your generous donations.